 |
ἀνὴρ
ῥαθαπυγίζει τὴν γυναίκα
|
 |
γυνὴ
ῥαθαπυγίζει τὸν ἄνδρα
|
ῥαθαπῡγίζω (ῥοθοπυγίζω)
ῥῆμα
σπάνιον καὶ ὀλίγον ἀδόκητον, εὕρηται
ἐν Ἱππεῦσιν Ἀριστοφάνους τοῦ Κωμικοῦ
(στίχος 796.)· «τὰς
πρεσβείας τ' ἀπελαύνεις ἐκ τῆς πόλεως
ῥαθαπυγίζων»
ὁρισμοί
τινες·
- λάθρᾳ ( ͡° ͜ʖ ͡°) τύπτω κατὰ τῆς πυγῆς πλατείᾳ τῇ χειρὶ (ὡς ἐν τῇ πρώτῃ εἰκόνι) ἢ πλατεῖ τῷ ποδί (ἡ δευτέρα εἰκών)
- τὴν πυγὴν τῇ χειρὶ παίω ἢ τῷ ποδὶ τύπτω (ῥόθον ποιῶν)
- τὸ σιμῷ τῷ ποδὶ τὸν γλουτὸν παίω
Οἱ μὲν πάλαι
ἐνόμιζον τοῦτο τὸ ρῆμα κατὰ τὸ ἔτυμον
σεμαίνειν· ῾(ἐν) τῇ πυγῇ ῥόθον
ποιῶ᾿, νῦν δε οὐ πάντες ὁμολογοῦσιν.
No comments:
Post a Comment