λεξεις ‒ eyeglasses

 

τὰ +δίοπτρα

αἱ +ὕαλοι

τοῦτο τὸ ὄργανον πάλαι οὐκ ὑπῆρχε, ἀλλὰ ἐνίοτε ἐχρῶντο, εἰ μὴ σφάλλομαι, λίθοις τισιν διαφανέσι πρὸς το ἄμεινον ὁρᾶν. παρὰ τῷ Ἀριστοφάνει ἐν ταῖς Νεφέλαις (768) ἀναγιγνώσκομεν τάδε·

{Στ.} ἤδη παρὰ τοῖσι φαρμακοπώλαις τὴν λίθον

ταύτην ἑόρακας, τὴν καλήν, τὴν διαφανῆ,

ἀφ' ἧς τὸ πῦρ ἅπτουσι;

{Σω.} τὴν ὕαλον λέγεις;

{Στ.} ἔγωγε.

κατὰ τὸ εἰκός αὕτη ἡ ὕαλος εστιν φακός τι, ὡς νῦν λέγουσιν, ὑάλινος καὶ κοῖλος.

λέγεται ὅτι ὁ Σενέκας ἐχρῆτο σφαίραις πεπλησμέναις ὕδατος πρὸς ἀναγιγνώσκειν, ἀλλὰ ἀγνοῶ ὅπου τοῦτο ἀναγιγνώσκομεν.

 

οἱ νῦν καλοῦσιν ταῦτα τὰ δίοπτρα «γυαλιά», τουτ' εστιν «ὑάλους» τε καὶ «ματογυάλια» απὸ τοῦ «ὀμματ-» + «γυαλιά» ~*ὀμματοϋαλοι.

 

Ῥωμαϊστί λέγομεν perspicilia ‒ «δίοπτρα» καὶ (vitra) ocularia ‒ «ὕαλοι ὀφθαλμικαί».